Chile – agenci

Chile – agenci i inni

DS – Kontakt poufny, kategoria agenturalna

KR – teczka rozpracowania kontrwywiadu

TS – Tajny współpracownik (agent) pracujący dla kontrwywiadu StB (II. Departamentu)

 

	Nr rej.	kryptonim	Imię i nazwisko
	43687	Adam, Tetan	James Holger Blair	KGB
DS	44873	Talio	Augusto Olivares	DGI?
DS	44874	Tufi	Alberto Gamboa
DS	45108	Trevi	Roberto Otaegui
DS	45125	Tamtam	Leopoldo Duran
	45549	Byk	Muñoz Guillermo Buratovic
	45557	Mramor	Vladimir Marinkovic
DS	45650	Veronika	Carlos Naudon
	45682	Mix	Victor Moreira
DS	45751	Atol	Francisco Llona Allende
DS	45822	Nazar	Daniel Estay Ramirez
DS	45994	Uli	Guera Urquiza
	46363	Gol	Daniel Villablanca
	46534	Neklan	A. Alvarez
	47045	Vastok	Jaime Vargas
DS	11746	Žuk	Jader de Andrade
	KR-681131 MV		Araya Enrique Martini
	TS-635778 MV		Juan  Stein (17.11.1926)
	KR-594551 MV		Luis Quinteros-Yáñez (3.10.1924)
	TS-733598_MV		Juan Vilohes Espinoza, (9.12.1951)
	KR-626364	Rotava	Juan Esteban Garcia Romero (1914-1985)
Agent „Adam” w czasie swej pracy na chilijskiej ambasadzie w Moskwie był prowadzony przez KGB. Agent „Talio” na pewno współpracował z wywiadem kubańskim, tylko niewiadomo, jaką formę ta współpraca przybrała.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Luis Quinteros-Yáñez (1924–2017), chilenischer Politiker und Jurist

I inni…

Ciekawą postacią jest Enrique Martini Araya (1931 – 2022), jest to najwyraźniej ta sama osoba, która przez niemal cały okres pracz legalnej rezydentury wywiadu StB w Santiago de Chile była jednym z najskuteczniejszych informatorów.
Martini ze względu na przynależność do Komunistycznej Partii Chile nie mógł zostać zwerbowany w charakterze agenta (istniał zakaz werbowania członków tej partii za granicą), jednakże czechosłowaccy szpiedzy stale i konsekwentnie wykorzystywali z nim kontakty w celu uzyskania ważnych informacji o życiu politycznym w Chile, o różnych osobach – tolerowała to centrala w Pradze.
Nagrodą za świadczone usługi była posada stałego korespondenta ČTK w Chile, co zapewniło mu bezpieczeństwo finansowe. Warto jednak również zauważyć, że tę oficjalną funkcję w Chile pełnił nawet po zamachu stanu w 1973 r. Do emigracji do Czechosłowacji w 1976 r. nie miał większych problemów w reżimie Pinocheta, co zdziwiło czechosłowacki kontrwywiad, który w związku z jego emigracją do Czechosłowacji wprowadził na jego temat teczkę obserwacyjną z sygnaturą KR-681131. Obserwacja II. Departamentu SNB nie przedstawiła jednak żadnych konkretnych ustaleń potwierdzających podejrzenia, że ​​Martini w jakiś sposób współpracował z reżimem Pinocheta. Wręcz przeciwnie – w teczce stwierdzono, że cieszył się całkowitym zaufaniem kierownictwa Komunistycznej Partii Chile.

Martini był ważnym członkiem MON (Międzynarodowej Organizacji Dziennikarzy), być może można tu znaleźć pewien trop. MON według wypowiedzi niektórych hisotrików (np. Pawlikowicz, Leszek: Gry wywiadów – Aparat centralny 1. Zarządu Głównego KGB jako instrument realizacji globalnej strategii Kremla 1954-1991. Warszawa 2013. Na s. 228 i 229 znajduje się tabela zawierająca wykaz organizacji przykrywkowych wykorzystywanych przez wydział dezinformacji wywiadu KGB w celach promocyjnych, na liście znajdują się: Światowa Federacja Związków Zawodowych, która od 1956 r. miała swoją siedzibę w Pradze;
Międzynarodowy Związek Studentów, Praga; Międzynarodowe Stowarzyszenie Prawników Demokratycznych, Bruksela; Międzynarodowa Organizacja Dziennikarzy, Praga; Chrześcijańska Konferencja Pokojowa, Praga; i inne organizacje międzynarodowe.) jako organizacja niewątpliwie służyła KGB i znajdowała się pod kontrolą sowieckiego wywiadu.

Zatem na pewno nie był to agent (formalnie rzecz biorąc), ale jego znaczenie dla rezydentury w Chile było nieocenione. Był niewątpliwie ważnym informatorem, który znacznie ułatwił pracę funkcjonariuszom wywiadu czechosłowackiego – jako cenne źródło wiedzy przekazywano go innym oficerom wywiadu, którzy przyjeżdżali do pracy w Santiago de Chile.

Martini zmarł w 2022 roku w wieku 91 lat, rzekomo na covid.